Acemİlİk Bana Ders Oldu

[MEHTERAN]

Arkadaşlar şu an kütahya nın bir ilçesi olan şaphanede yiğenim var,Ankarada okumakta,malum üniversiteler tatil çocuk burdaydı,ve dün dönüş için bilet almış gece saat 3.45 trenine,Kütahya ya gelerek gece trene binip gidecek.malum benim misafirim oldu.tabiki gara benden başka kim bırakacak. Lafı uzatmayalım. Gece 3 te kalktık doğru gara, tren bu sağı solu belli olmaz belki roter yapar dedik ama tren tam vaktinde geldi, bilete baktık 5 nci vakon falan numara kızın iki adet bavulu var ve çok ağır. vagonu bulduk,yeri bulduk, rafa valizleri koyuyorum, trenden bir düdük eyvah dedim hemen koştum kapıya,bu arada tren yavaş yavaş hareket etmeye başladı.benim bildiğim eskiden tren kapıları ev kapısı gibi kolu basınca açılırdı. kol falan yok bende bir panik,görmeniz lazım derken bir düğme buldum,üstünde birşeyler yazıyor ama okumaya fırsat yok.tren hızlanmaya başladı.basıyorum kapı açılmıyor öbür kapıya yöneldim oda açılmıyor hadeeee kaldıkmı trende bu arada bayağı hızlandı. açsamda inmek mümkün değil artık.:( kaldık trende hemen ön tarafa doğru ilerlemeye başladım ve makinistlerin olduğu bölüme geldim.beyim durum bundan bundan ibaret benim inmem lazım,dedim. adamlar birbirlerine bakarak bana güldüler. Kardeşim bu tren şehirlerarası otobüs değilki seni indirelim, ilk durakta iner ordan gidersin dediler. yapacak birşey yok mecburen ilk durağı bekledik ve trenden ilk durakta atladım aşşağıya. Senmisin inen çok zula bir yermiş indiğim yer. görevliye durumu anlattım. abi bu saatte geri tren yok ya sabahı bekliyeceksin yada şu arka yola çık gelen olursa biner gidersin yada yaya devam edeceksin başka çaren yok dedi. çıktım arka tarafta bir köy yolu var bekle bekle gelen giden yok. düştüm yola tahmini kütahyaya 30 km falan var bu yol bitmez değip bir yandanda gelen olur umuduyla ikide bir arkama bakıyorum. inler cinler yok hava zaten soğuk, biryandanda estiriyor. valla yürürken dondum nerdeyse, yarım saatten fazla yürüdüm, ortalık zindan gibi ben sadece yolu takip ediyorum. derken ileride bir ışık gördüm sanki çiftlik gibi bir yer. iyice yaklaştığımda bir gürültü nerden geldiklerini anlayamadığım dörttane ızbandut gibi köpek öğle eğitilmişlerki adama adım attırmıyorlar.sanki beni yiyecekler valla. oğlum sen .... yedin dedim ve elime cebimdeki bıçağı çıkartmak için kaldırayım derken köpekler nasıl atlıyacak gibi hırlıyorlar akıllara zarar. bırak bıçak çıkartmayı hoşt diyemiyorsun okadar vahşi hayvanlar.derken bir silah sesi kulağıma aha şimdi saldım nerdeyse. karşıdan bir ses hoooop kimsin gel bakalım diyor. ya kardeşim ne gelmesi allahaşkına şunları bi çek başımdan dedim adama, yaklaştı elinde kocaman bir otomatik av tüfeği, hoop kimsin hemşerim,ne işin burda bu saate dedi. başımdan geçenleri hemen kısacık anlattım adama adam köpekleri geri çekti. ben bunları tutarım sen devam et dedi. sağol kardeş deyip hemen ordan uzadım ama bir gidişim var görmeniz lazım. ayaklarım arkama değiyordu. üşümeyi falan unuttum.((Bu arada trenden indiğimde bacanağıma telefon etmiştim, o saatte herkes uyuyor tabiki telefona bakan olmayınca bende yürüdüm.)) Tahmini yarım saat kadar gene yürüdüm, derken telefon çalmaya başladı, benim bacanak hayırdır gürkan dedi hemen anlattım gel beni al yoksa kurtlara kuşlara yem olacağım dedim.Sağolsun gelip beni kurtardı. geldiğinde nerdeyse sevinçten kucağına atlayacaktım.:D arabanın içi sıcacık offf bi görseydiniz halimi. Bundan sonra dedim trenmi aman birdaha tren garının önünden bile geçmiyeceğim.:oha: :oha:

[MEHTERAN]

Halbuki ben trnde kapıyı açmaya çalışırken kapatma düğmesine basıyormuşum.Açma düğmesi başkaymış ve üzerinde yazıyormuş kapıyı açmak için kolo dokununuz ve kapıyı kapatmak için düğmeye basınız, diye acemilik işte.:( :( :( :(

[gokseldbuga]

geçmiş olsun, heyecan iyidir be abicim:P

[Taygun KOCABIYIK]

Gürkan abi sabah sabah inan yerlere yattım :D
Kötü bir olay olmuş ama sonu tatlıya bağlanmış :)

[aganta borina borinata]

çok güldüm ya...:D :D :D ... rezilliği tahmin edebiliyorum...ama eminim siz de yazarken yüzünüzde bi tebessümle yazmışsınızdır...

bende bi gün otomatik kapılı bi kenefte kalmıştım...hiç unutmam...

istanbula gidiyoruz...otobüs aksarayda biyerlerde ihtiyaç molası vermek için durdu...bende ihtiyacımı karşılayacak merciye başvurmak için otobüsten inerek tuvalete gittim...girdim içeri, kapıya vardım...şaaaaaaak kapı otomatik açıldı..."uleeeeeeen ne hoş" dedim kendi kendime...girdim içeri...ama içerde düşünüyorum biri gelse kapı şaaaaaak diye gene açılırmı diye...sonra kapının üzerindeki sensörü fakettim...ve anladım o sensör beni görüyor ve içerde biri olduğunda kapıyı açmıyor...derken ilgili mercideki işlerimi hal yoluna koyup kaltım...kapıyı açacam...ama nereden...uleeeeeeen bak bak kapıyı açacak heç bişi yok...sensör aklıma geldi...hafif geri çekilip bi adım atarak sensöre yaklaştım...tık yok...bu işlemi bi kaç kez tekrarladım...cık banamısın demiyor...yaw bi allahın kuluda gelmiyor içeri ki yardım isteyeyim...bi iki kapıya vurdum ne gelen var ne duyan...lo otobüs kalkcek az sonra deyom kapıda tık yok...gurban olim deyom cık...neyse bu arada otobüs hareket etmeye başlıyormuş ve muavin sormuş gelmeyen yolcu var mı diye...benim arkadaş var demiş allahtan..otobüs durmuş ve beni aramaya başlamışlar...nihayet tuvalate bakmak akıllarına gelmiş...ve girdiler içeri...şükür kavuşturana diyorum...len içerde galdım bu meret açılmıyor birilerini çağırın dedim...bi görevli alıp geldiler... adam abi kapının sağında bi düğme var ona bas diyor...bakıyorum düğme yok...abi üzerinde açmak için basının yazıyor diyor "len adamı dellendirmeyin cahilmiyim ben olsa basmammı deyom...abi diyor adam yeşil bi şerit o...e[Only Registered Users Can See Links] var işte o...(arkadaşlar ama düğme felan değil dukunmatik bi şerit...izolasyon bandı gibi) bastım ve çıktık...adam girdi içeri baktı ewet yazı yok...benim cahil olmadığımı onayladı...abi biri yazıyı sökmüş dedi...tabi ben dellendim ama arkadaşım gülmekten altına etçek:D :D ...

vel hasıl bu olayı asla unutamam...çünkü hayatımdaki tek yarım saatlik kenef macerasıydı bu...

sizden uzak dursun...

[Uzm.Dr.Rastgele]

Gürkan'ım gelmiş geçmiş olsun.....Yazını evde sesli olarak okudum...Başda hanım ve oğlan olmak üzere gülmekten yanaklarımız ağrıdı....:D Aslında yaşadığın tabiki komik bir şey değil.....Ama o an kendimizi senin yerine koyduk...Ve biz o durumda olsak ne yapardık diye düşündük...Bu arada anlatımın harika olmuş.Hem vallahi hem billahi çok uzun süreden beri gözlerimden yaş gelerek gülmemişdim....Sabah sabah beni güldürdün..Allah da seni güldürsün......

Doğan'ım senin macerada ayrı bir olay....Yaşarken kötü oluyor tabi....Ama bir süre geçtikten sonra hafızalarımızda tatlı bir anı olarak kalıyor.....

[katiti]

Gürkan Abi arada macera iyidir de bunları planlı yapmak lazım abi:), valla böylesi o anda adamı nasıl kasar tahmin ederim. Geçmiş olsun...

Doğan sana diyecek birşey diyemiyorum zaten :D :D :D...

[CaTSiLeNcE]

güzel bir macera olmuş gürkan abi..sağsalim eve dönmüşsün.. seni tekrar aramızda gördük.. bu güzel :)

[gokseldbuga]

Doğanım sana kesinlikle hak veriyorum, he rne kadar teknolojiye yakın olsak ta ben de çoğu zaman çok basit şeyleri çözemiyorum, hep karmaşık düşünmeye veya kalıplara kaptırmışız. Mesela ilk cep telefonları çıktığında copy paste (kopyala -yapıştır) yapmaya çalışmıştım, bilgisayardan feyz alarak.
Bu arada 30 dakkada tuvalet olmaz, sor bakalım Liliy eben ne kadar kaliyorum.
bilgisayar alinir, oyun.tnn.net açılır, kinge girilir, 1 saat

[turna]

Gürkan büyük geçmiş olsun,kurtlara yem olmaktan kurtulmuşsun.

[orca]

ben de boyle seyler yalnizca benim basima gelir zannederdim:D

sene 1994 ya da 1995. ankara'da ogrenciyim. kizarkadasimla en sevdigimiz seylerden biri tiyatroya gitmek. devlet tiyatrolarinin tum oyunlarini takip ederdik, ay basinda gidecegimiz tum oyunlarin biletlerini alirdik.
devlet tiyatrolarinin atolye sahnesi o zaman yeni acilmisti. yanlis animsamiyorsam ostim yolu uzerinde, o zamanlar icin kus ucmaz kervan gecmez sayilabilecek bir yerdeydi. ulasim sadece belediyenin oyundan 1 saat kadar once kaldirdigi belediye otobusuyle mumkundu. tabii kendi arabaniz varsa gidersiniz ama ogrencilik yillari diyorum, siz anlayin:)
velhasil bir kis aksami daha onceden biletini almis oldugumuz oyuna gitmek uzere otobuse bindik, tiyatroya vardik. bir de baktik ki, program degismis, bizim biletini aldigimiz oyun degil daha once izledigimiz baska bir oyun var. o oyunu da begenmemistik zaten, girmeyip geri donmeye niyetlendik, ama ne mumkun? geri donebilecek bir arac yok, bizi getiren otobus de oyun bitimine kadar orada kaliyor, oyun cikisi izleyicileri ve tiyatro calisanlarini ulus'a geri goturuyor.
ben deli, kizarkadasim benden deli, kafaya koyduk ya geri donmeye, otostopla sehir merkezine doneriz diyoruz. velhasil, tiyatro'da gise ve kantinde calisanlarin tum itirazlarina ragmen ciktik yola. uzakta istanbul yolunun isiklari... hadi, dedik su tarlanin icinden gecer, kestirmeden anayola cikariz. tarla kar kapli.
tam tarlanin ortasina kadar geldik, tarlanin yola bitisik sinirinda bir ciliz isik yanan kulubesinin kapisinin onunden biri kurt digeri kangal kirmasi, aynen gurkan beyin anlattigi gibi izbandut model kopek, korkunc havlamalarla bize dogru kosmaya basladilar. kacmaya imkan yok, kesin yetisirler biz geldigimiz yolu geri donene kadar.
arkadasimin elinden simsiki tuttum, "kimildama, ne olursa olsun kimildama" dedim. oldugumuz yerde donmus gibi durduk. kopekler 50 cm yakinimiza gelip kudurmus gibi havlamaya devam ettiler. ilk kez korkudan geberecegimi sanmistim.
saldirmamalari biraz rahatlatmisti tabii beni, ama kimildamamiza izin vermiyordu hayvanlar. o sirada kulubeden biri cikti, "gidiin, gidiin" diye bagirmaya basladi. ben de "cek kopekleri gidelim" diye bagirdim. bagirmaz olaydim, kangal kirmasi iyice azdi. adam kopekleri cekmez, hayvanlar susmaz, kaldik orada oylece.
bir kac dakika o sekilde kaldiktan sonra arkadasima, "arkani donmeden geriye bir adim at benimle" dedim.
"simdi"... hop bir adim,
kopekler yaklasti 2 adim... bi kac dakika daha bekle,
"simdi"... hop bi adim daha
kopekler yaklasmadi daha fazla.
yavas yavas geri geri karlarin icinde tarlaya girdigimiz noktaya dogru ilerledik, daha dogrusu geriledik. kopekler havlamayi kestikten sonra yuzumuzu de geri donup hizlanarak tarladan ciktik.
peki ne yaptik sonra? tiyatroya geri donup oyunun bitmesini bekledik...demem lazim, degil mi? maalesef...
bu sefer tarlanin etrafindan dolasip, ilk planladigimiz gibi otostopa basladik. gordugumuz ilk araba durdu zaten. bir polis minibusu:D
"iyi aksamlar gencler, hayirdir?"
saclari beline kadar bir adamla, turist gorunumlu sapsari bir hatun aksam saati sehirlerarasi yolda otostopta. eh, polisin ilgisini ceker tabii durum:) hic dusunmeden atladik minibuse, kopeklerden ve soguktan titremektense, polis arabasina biner hikayemi anlatirim daha iyi. inanmaz gozlerle bizi dinleyen, ama muhtemelen boyle de yalan soylenemez diye dusunen memur beyler bizim gitmek istedigimiz yonun tam tersi istikamete gidip bizi nispeten merkezi, ama en azindan otobus gecen biryere biraktilar demetevler'de
biz de otobus duraginda 10 dakika kadar bekledikten sonra sıkılıp, gene otostopa basladik. bu sefer urfali iki delikanliya denk geldik, bu sefer de onlar gidecekleri yolun tam tersi olmasina ragmen bizi istedigimiz yere kadar goturup biraktilar.
tesekkur edip arabadan indigimizde saate baktik 21:40 olmustu. yani bizim maceramiz yaklasik 1,5 saat kadar surmustu. tam kavaklidere sinemasinin onundeydik ve son seansa 5 dakika vardi, biz de filme girdik onca vukuattan sonra:D

[katiti]

Heheee geçmiş olsun gerçekten. Yine ucuz kurtarmışsınız :)...

[Uzm.Dr.Rastgele]

Ah Onur'um gençlik iste.....:D Gelmiş geçmiş olsun.....

[ADNAN]

gürkan kardeşim yaşanacak 3-5 saatlik maceran, varmış iyi ki anlattın harbiden allah ömrünü sağlıklı etsin, gülmekten öldüm.Ayrıca iyi ki anlattın bak herkezin benzer maceraları varmış herkez sapır sapır döküldü :D :D herkeze geçmiş olsun böyle maceralara can kurban, allah sağlığımızı bozmasın.

[ADNAN]

Bende döküleyim dedim,:D :D annem ve babam almanyadaydılar, halam eniştem ve 2 kuzen beraber 1 kompartımanda istanbul'dan münih'e gidiyorduk, tren belgrad'da gara girmişti, tam durduğumuz yerde önümüze çeşme denk geldi tabi çocukluk o zamanlar(1970) su diye tutturunca rahmetli eniştem inip suyu doldurmaya gitmişti o arada tren aniden hareket edince ben başta , kuzenlelerle beraber bir feryat ağlamalar bağırmalar bir yandan enişte trenin peşinden koşarken birden durdu kaldı, o arada ben trenin imdat kolunu çekmek istedim son anda gürültüye gelen tren görevlilerinden biri bizi sakinleştirmeye çalışıyor ama anlamıyoruz ki, sonra biri,trenin ray değiştireceğini söyleyince nasıl rahatladığımızı anlatamam, ama eniştem bizden önce öğrenmiş ki tren döndüğünde bizle makara geçiyordu ''treni durduramadınız beni bırakıp gittiniz ''diye.benimde tren maceram budur arkadaşlar....

[MEHTERAN]

Arkadaşlar bu sayfayı açınca aynı şeyleri sanki gene yaşadım.allah kimselerin başına böğle olaylar getirmesin. Hepinize ayrı ayrı teşekkürler, kalın sağlıcakla.

[kutluhan]

abicim sonu tatlıı bağlanmış, güzel bi anı olmuş. Sen bizi güldürdün Allah'ta seni güldürsün.

[ünalmusa]

abı ne muhabbet ya gecmıs olsun

[makalele]

gülermisin ağlarmısın.
geçmiş olsun arkadaşım.