RASTGELSİN AMATÖR BALIKÇILIK FORUMLARI - Denizin Soğuk Sularından Gelen Sübye

Herkese iyi dilekleri için teşekkürler
Balığın hikayesine gelelim 12 metrede bir taşın yanına yatmıştım ilerlerden yaklaşan sinaritlerden başka birşeyi düşünmüyordum. O an olan oldu aniden kadraja bu arkadaş girdi çok zor bir atış oldu. Fakar 120 lik el yapımı ahşap ve çift lastikli zıpkınımdan fırlayan şiş balığı delmedi. Bende yukarı çıkmadan o balığı vurmak için harekete geçtim zıpkını kurmaya çalışırken gözüm saate çarpmıştı suyun altında 4 dakikadır duruyordum ama bu balık kaçmazdı mutlaka dizgiye geçirmeliydim. Balığı vurdum ve yukarı çıkmaya başladım suyun üstüne geldiğimde saatimin 4:29 olduğunu gördüm kendi kendimi aşmıştım. Vurduğum sinarit,çupra ve levreklerin resmini koymuyorum özendirici olmaması için...
Şakayı bir yana bırakıp şimdi hikayeyi parmağımdaki ağrı, ensemden ayak bileğime kadar yanık acısı ile hikayeyi anlatmaya başlayım.
Uyanır uyanmaz şanssızlığım başladı hava deli gibi esiyordu ama yılmak yoktu benim kitabımda. Yola çıktım otobüse binmek üzereyken gözüme tanımlanamayan bir cisim kaçtı ve dalışın ortasına kadar çıkmadı ordan. Dalışa başladım sığ suda taşlara tutunarak agaşon yapmaya çalıştım fakat beni taşıyamayan taşlar yerlerinden söküldü trol gibi geçtiğim yerde balık kalmadı ama trol balığı avlar ben kaçırıyorum bir türlü agaşona yatamadım sonra vazgeçip sığlıkta sessiz sessiz ilerlemeye başladım. Arada geniş oyukların içine bakarak belki lapin kikla şanslıysam bi karagöz diye baka baka dolaştım. Bu arada çok komik görünüyordum heralde ki etrafımda suyun üst kısmından beni izleyen kefalleri gördüm atışımı yaptım fakat sadece bir elemanın karnını sıyırıp geçti şiş hemen hepsi arazi oldu. Ah vah çeke çeke zıpkını kurmaya çalışıyordum palamutu çentiğe oturttuğumu sandım bıraktım ve o an olan oldu sol orta parmağım adeta kopmuş gibi oldu. Biraz zaman geçince bişeyi kalmadı bende daha dikkatli olarak devam ettim. Bu arada kafamı bozan ufak karagöz ve sargoslara bolca atış yapıyorum. Bir an içimde izlendiğime dair bir his oluştu sağımdaki taşlığa doğru baktığımda yarım kilo gelicek büyüklükte bir sivriburun karagözün beni dikizlediğini gördüm ama zıpkını çevirene kadar toz oldu. O sinirle üşümeninde verdiği psikoloji ile lan satıcam bu zıpkını paleti her bişeyi bırakıcam bu işi otur karadan oltanı at ne işin var suyun içinde falan filan derken rezil olmayım bari 1-2 lapin vurup öyle çıkayım dedim ilk atış ıska ikinci atışta adeta balığın ağzına soktum şişi atışı yaptım gitti yine ıskaladı ve taşa çarpıp uç kırıldı. Hay huy çekerken 1 karış suda yaraladığım kefal karşıma çıktı kafamı taşlara vurdum bir ihtimal belki elimle yakalarım diye balığa yaklaştım ama arazi oldu gitti. Karaya çıkıp biraz dinlenmek için gölgeye oturdum tam suya giricem farkettim ki kırılan ucu çıkardığımda yılmaz zıpkının antika düzeneğine dahil olan yüzük kaybolmuştu. yarım saati aşkın süre aradım ama bulamadım tam dalış burda bitti allah kahretsin falan filan derken oturduğum yerin 1 metre önünde olduğunu gördüm ve hemen hazırlanıp tekrar suya atladım. Suya girer girmez hatime başladım Allahım noolur karşıma bi balık çıkar çakayım anlının çatısına Allahım kefalede razıyım lütfen vs.vs. yalvarışlarımı duydu karşıma 2 tane iri kefal çıktı fakat atışlarım ya çok kötüydü yada zıpkında bi yamukluk vardı. Yine karşıma çıkan 2-3 mırmırda aynı şekilde zıpkının azizliğine uğradım (mırmırlarda kendimi avutuyor olsamda kefallerde hakkatten bi gariplik vardı okunmuş üflenmiş kefallerdi galiba). Artık zıpkın işini bırakmaya tamamen karar vermiştim bu seferlik taşların aralarından 1 lapin vurup boş çıkmamak için uğraştım. Ama lapinler bile bana yamuk yaptı vuramadım (burda emin oldum zıpkında bişeyler olduğuna). Bir taraftan bu işi bırakıcam lan istemiyom falan derken bir taraftan Allahım lütfen bi balık çıkar karşıma diyordum. O an dualarımın kabul olduğunu anladım tam karşımda bir sübye duruyordu. 2-3 Karış kadar dibine soktum atış yaptım inanın balığı vuramadım. O an tekrar yalvarışlarım başladı Allahım noolur kaçmasın ben şu zıpkını kurana kadar diye, zıpkını kurduğumda istifini bile bozmamış olan şu resimdeki arkadaşa yakından net bir atış yaptım ve şişe geçti. Artık gözüm hiçbirşeyi görmüyordu paletlere 100 balık gücüyle asıldım karaya doğru gidiyorum zıpkını kurmadım sübye hala şişte (balık ipi falan yok) önümden kefaller geçiyor arayıp bulamadığım kiklalar görüyorum ama vuramıyorum aslında pekte umrumda değildi o an sübyenin verdiği mutluluk bana yetti arttı...