Alıntı:
xnode tafarından gönderildi
Doğal deniz ürünlerine yönelme konusu ise kendi içinde bir muamma. zira eğer bugün akuakültür teknikleri ile besin üretimi olmasa, 1 kg balığı 150 TL'den aşağıya fiyata bulamayız. Şu anda balık stoklarının azalması aynı zamanda su sıcaklıklarının ve kirliliğinin artması ile de doğrudan ilgili. Yani balık popülasyonlarının talebi karşılayabilmesi artık çok zor.
Bunun için yapılabilecek faktörlerden biri (Ki uygulanmaktadır) akuakültür ile üretilen fingerling balıkların doğadaki güvenli yerlere aşılanması (salınması) ve ülkenin her yerinde balıkların üreyebileceği resif uygulamalarına yönelinmesi..
Saygılar.
|
Eğer çupra ve levreğin kültürü olmasaydı bir kg çupra ve levrek için 150-250 TL ödemek zorunda kalabilirdik. .
Ancak
Yenilebilecek balıklar sadece çupra ve levrekten mi ibarettir?
Kültür balıkçılığı olsa da olmasa da (sınırlandırılmış ölçüde olması faydalıdır)
İstavrit ve Hamsinin fiyatının 100 lirayı bulabileceğine inanabilir miyiz?
Neden çupra levrek orkinos yerine hamsi ve istavrit yemeyelim.?
Eğer elimizde epeyce hamsi, çaça stoğu varsa kültür yetiştiriciliği için neden dışarıdan balık yemi almaktayız. ?
Eğer yeterince stoğumuz yoksa, özellikle tutulan hamsinin yarısını neden yem fabrikalarına veririz?
Sürdürülebilirliği baz aldığımızda
Yetiştirsek mi daha fazla ürün elde ediyoruz. Yoksa doğal ortamında avlasak mı?
Burada ürün ve hammadde arasındaki fark doğaya atık olarak yansımaktadır. Ancak doğal deniz ürünlerine yönelirsek özellikle besin piramidinin altındaki türlere özellikle hamsi ve istavrite
balık daha fazla doğadaki çevrim, sürdürülebilirlik ve kendine yetme gibi kavramlar daha istikrarlı bir şekle gelecek diye düşünüyorum.
Saygılar