[Yağız DEMİR]

kaptankarabulut tafarından gönderildi

bu sabah yine gün doğmadan kalktım.
Ilk işim,hergünkü gibi pençereye koşup,denize bakmak..
Acaba beni kabul edecekmiydi?.
Kendisine gelmeme izin verecekmiydi..

Ama deniz sanki bana gelmek istercesine..
Senin gelmeni istemiyorum dercesine..
Beni rahat bırakın dercesine..
Dalgalarını kendine siper ediyordu.

Oysa kendisinden istediğimiz o kadarda fazla bir şey değil..
Kendimi onun kollarına bırakıp,huzur istemek.
Gün doğumunu onun kollarında izlemek..
çok da fazla bir şey olmasa gerek...

Pelikanlarım da özlemişlerdir mutlaka beni..
Birinin ismini zarife diğerinide zayide koymuştum.
Her gün paylaşırdım onlarla tuttuğum balıkları.
Iri gelenler kovaya,biraz küçükleri zarifeyle zayideye.

Zaman zaman kıskanırlar birbirlerini,kavga ederler.
Zaman zamanda yarışırlar attığım balığı kapmak için.
Bazende oltamdaki balığı kapmak isterler.
Bir anlık dalgınlığımdan faydalanıp kaparlarda.
Kopartırlar oltalarımı takımlarımı.bağırırım kendilerine.
Sanki anlamışcasına bana bakarak biraz uzaklaşırlar.
Ama tekrar dönüp gelirler,sohbetimiz yine devam edeeer gider...

işte böyle arkadaşlar.uzun süredir denize çıkamamanın özlemiyle aklıma gelenleri,düşüncelerimi paylaştım sizlerle. Bir kusur ettiysek affola..

suleyman abıııı valla super sen balıkcılıgı bırak abı bole dokturmeye devam et ne guzel olmus yawww