[MAVİ FENER]

Derin denizler ;

Güneş ışığının ulaşamadığı katmanlardan başlayan ve zemine kadar ışığın ulaşamadığı bölgelerdir. Bu derin deniz dipleri sadece denizaltılarla girilebilecek bölgeler olup bu alanın %99’u güneş ışığından mahrumdur.

Güneş ışığı ortalama olarak 280 metreye kadar iyice zayıflar ve derinlere gittikçe azalır.
Işık kaybolduğunda ise fotosentezle( güneş ışığı ile ) besin üreten canlılar bu ortamlarda yaşayamadığı gibi pelajik balık dediğimiz Palamut, Torik, Hamsi, İstavrit, Sardalye, Lüfer, Kefal, Uskumru vs. balıkları da yaşayamazlar.

Güneş ışığı olmadığında derinlere indikçe suyun ısısı da düşmektedir ve ısı; -1 ile 6 dereceleri bulmaktadır. Ancak Tuzluluk miktarlarında herhangi bir artma ya da azalma görülmemektedir. Bu nedenle su donmaz.

Derin denizlerde, çözünmüş oksijen yoğunluğu da hayli az olduğundan dolayı buradaki yaşam canlıları da organizmalar veya değişik tipteki hiç görmediğimiz canlılar olarak karşımıza çıkmaktadır. Hatta bazılarına yaratık dahi diyebiliriz.

450 - 500 metre civarındaki derinliklerde ise oksijen en az seviyededir.
Diğer bir özellikte suyun basıncıdır. Basınç her 10 metrede 1 atmosfer artar. 10.000 metrede, 1000 atmosfer civarında basınç vardır. Bu durumda bu seviye ve basınç altında yaşayan canlılarda hava keseleri de bulunmaz. Bu nedenle bizin denizlrmizdeki balıklar bu derinliklerde yaşayamazlar.

Okyanus tabanı sanıldığı gibi düz bir alan olmayıp, tıpkı karadaki gibi, sıradağlar, çukurlar, düzlükler, kanyonlar, volkanlar vb. engebeli bir alandan oluşur. Bazı tepelerin deniz dibindeki yüksekliği 2000 metreyi bulmaktadır.

Marmara denizinde avlanırken cihazımızda okuduğum değer Sivri adanın güney batısında 150 metreydi.

Okyanusların derinlikleri insanoğlunu çok cezbetse de risk faktörü fazla olduğundan ve maddi imkanlar nedeniyle tam anlamıyla keşfedilememiştir.

Ülkemizi 3 taraftan çeviren denizlerimizin derin sularında yaşayan balıklar arasında; Kalkan balığı, Mezgit, Kırlangıç, Tekir; Barbun, Dil balığı, Yengeçler, Deniz kestanesi, Deniz yıldızı,Midyeler vs. gelmektedir.

Kaynakça: Nuri DENİZ