Bir dalgıcın feryadı..

[kaptankarabulut]

Deniz Üzerine Birkaç Söz... Doğaya ve Canlılara Saygı Duymayan, Saygıyı Hak Etmez...
Bu siteyi yaklaşık iki senedir takip ediyorum. Buradaki bilgi paylaşımı sayesinde zıpkınla balık avcılığı ve serbest dalışla ilgili birçok şey öğrendim. Zaman ayırıp bilgisini paylaşan ve emeği geçen herkese çok teşekkür ediyorum.
Babam balıkçı olduğu için küçüklüğüm denizle iç içe geçti. Babam, hala 7 metrelik ahşap teknemizle Eskihisar‘da (Kocaeli) balık tutmaya çalışıyor, “çalışıyor” diyorum çünkü körfezde artık balık yok!
Küçüklüğümde kıyıdan orkinos sürülerinin sıçrayışlarını seyreder, lüfere zoka, kırlangıca parakete atar, oltayla mercan yakalardık. Kaçamarmara (Hersek Burnu civarında yakaladığımız kumda yaşayan bir tür böceğe balıkçılar tarafından verilen isim) yakalayıp, 7-8 metre derinlikte tatlı su kaynakları çevresinde yüzeyden rahatlıkla görebildiğimiz tepsi büyüklüğündeki karagözleri tutmaya çalışır, fazlasını satamayacağımızı düşünerek izmarite voli yapmayı öğle saatlerinde bırakırdık. Şimdi hepsi anılarımda kaldı.
Ne deniz ne de içindeki canlılar, insanların kirletme ve yok etme hızına yetişemiyor. Toplumumuzda nadiren görülebilecek kolektif bir çalışmayla, gün be gün denizleri ve içindeki canlıları mahvetmeye devam ediyoruz.
Peki, bu durumdan kimler sorumlu;
Sanayi atığını derelerle denize bırakan, arıtma tesisi yapmayan veya masraflı olduğu gerekçesiyle sadece denetleme olduğu zaman çalıştıran fabrika sahipleri ve sanayiciler… (Kocaeli/Dilovası’nda Çolakoğlu fabrikasının yanından sıcak dumanı tüterek denize dökülen krem renkli dere tam kartpostallık bir görüntüdür, görmenizi tavsiye ederim!)
Bu durumu denetlemeyen veya göz yuman belediyeler ve diğer devlet kurumları…
Yasaklara aldırmayan, tekneleri gün geçtikçe büyüten ve donatan, teknolojiyi şaşılacak derecede iyi takip eden, radar- sonar kullanan, uzunluğu km ile ifade edilen içine giren yavru balığı bile bırakmayan küçük gözenekli ağlar ile 2–3 kasa balığı bile çevirmekten imtina etmeyen, geleceği düşünmeyen, balıklara büyüme - üreme şansı tanımayan balıkçılar…
Denizleri göz ardı eden, temizlenmesi ve korunmasıyla ilgili hiçbir projesi olmayan devlet yetkililerimiz…
Denizi çöplük olarak gören, tuvaletinden çıkan kanalizasyonun arıtılıp arıtılmadığını veya nereye gittiğini sorgulamayan, çocukların geleceğini düşünmeyen kısaca düzeltilmesi yeterince şey yapmayan hepimiz sorumluyuz.
İzmit körfezinde birkaç senedir özellikle kış aylarında balıkçıların, 8–10 metrelere yerleşen sümüksü tabaka sebebiyle ağ atamadığını yanlışlıkla atanlarında ağlarını kaldıramadığını biliyor muydunuz?
Düşünsenize; meralarını kerterizleriyle birlikte bildiğiniz bir denizde dalma imkânı varken temiz olmadığı için dalamıyorsunuz ve onlarca km uzağa nispeten daha temiz olan Karadeniz’e gitmek zorunda kalıyorsunuz. Bu yüzden Ege ve Akdeniz kıyılarında yaşayan arkadaşlara imreniyorum.
Bu yazıyı neden yazdığıma gelince; rahatsızlığımı sizlerle paylaşmak, bireysel olarak deniz ve doğal yaşam için küçükte olsa bir şey yapmak, insanlarda farkındalık oluşturmak istedim.
Tıpkı; duyarlı, denizi kirletmemeye özen gösteren, kirletilmesine müsaade etmeyen, denize götürdüğü pet şişeleri, plastik ambalajları, poşetleri fazlasıyla(denizden topladıklarıyla beraber) karaya geri getiren, üreme mevsiminde özellikle havyarlı balıkları vurmamaya dikkat ederek, seçerek, ihtiyacı veya yiyeceği kadar avlanan, denize ve zıpkınla balık avcılığına gönül veren arkadaşlar gibi...
Onlara en içten selamlarımı gönderiyorum. İyi ve güvenli dalışlar… Serkan ŞEN


Dalgıç SEKAN ŞEN arkadaşımızın yazısından alıntıdır.
Arkadaşımızın duygu ve düşünceleri,gördükleri ve yaşadıkları ve feryatları. Acaba yetkili mercilerin kulaklarını çınlatırmı dersiniz.

Ama nerdeee.. Onlar oturdukları koltukların yapışkanlarını tazeleme peşindeler..