canım Türkiyem/ alemiz vesselam

O işin yapıldığı yöre neresi tam bilemiyorum Muaffak abi ama.....Sen bunları yazınca aklıma arabası tüplü olduğu için eskiden balığa gittiğimiz arkadaş geldi...Kulakları çınlasın....Senelerce beraber gece balığa gittik...İlla velakin bir türlü olta atmayı öğretemedim....Hiç unutmam bir gün çeşme dalyandayız....Baktık el oltasını istediği gibi kullanamıyor.....Bari dedim '' ey......'' kamış alsana....Daha rahat edersin....Hem karıştırmazsın,hem daha ileriye fırlatabilirsin...Neyse, bu arkadaş bir kamış edindi....İlk balık organizasyonunda ona bir kaç defa şöyle atacaksın....Söyle toplayacaksın diye tarif ettim veeeeeeeeeee.hadi bakalım sen dene dedim.....Şimdi adamın kapasitesini bidiğim için de kendimi emniyete alıp hadi dememle öyle bir savurdu ki,aaaaaaaaaa, bakıyoruz takım bir türlü denize düşmüyor.....Yani biz ileriye bakıyoruz ki takım düşsün ve ona tekrar boşluğunu almayı filan göstereceğim...Velhasıl saniyeler içinde bulunduğum yerden gözlerimle kamışın ucundan başlıyarak misinadan takıma ulaşmaya çalıştığımda ise; o arkadaşın ''bende becerebilirim '' edasıyla yaptığı fırlatma ile takımı denize kavuşturacağına; kulakları çınlasın takımı tam Liman mendireğine elektirik sağlayan çok çok yukarıdaki elektirik tellerine takımı savurmuş.....

Eskiden aynı kurumda beraber çalıştığım ve 3-4 sene önce emekli olan bu ''Kabiliyet harikası'' arkadaşda,senin gözlemlediğin olay gibi davranırdı.Balığa gelirken yanında mutlaka greyfurt getirirdi ve yediği meyvanın kabuklarını limanın içine fırtlatmasından ben öyle rahatsız olurdum ki, anlatamam....Defalarca söylememe rağmen hiç bir netice alamadım...Alınacağını da zannetmem....Çünkü bazı şeyler evde anne babadan öğreniliyor.....Gerisi hikaye......